Απρίλιος 19, 2017
Έχουν ιστορία σχεδόν 100 χρόνων, ένα στυλ που μπορεί για κάποιους να μοιάζει ξεπερασμένο και ανθρώπους που επιμένουν εμμονικά σε αυτό που κάνουν (καλά), χωρίς να αλλάζουν. Και όμως είναι γεμάτα με 25+ που τα ανακαλύπτουν ξανά και περνούν... ζάχαρη!
Είναι αφράτα, μοιάζουν με τα ψωμάκια του μπέργκερ μόνο που ψήνονται στον ατμό και τα γεμίζεις με λογιό σούπερ υλικά. Πότε έγιναν τα ασιατικά bao buns η νέα μόδα της πόλης και γέμισαν όλα τα μενού;
Δεν είναι πολλά, το καθένα έχει το στίγμα του αλλά δεν σε προδίδουν ποτέ…
Μπαράκια, φαγάδικα, καφέ όπου περνάς με λίγα και πάντα καλά.
Τον θέλεις τραγανό απ’ εξω και από μέσα βελούδο. Ζεστό από το τηγάνι και με εκείνη την αψάδα της σκορδαλιάς και τη γλύκα του παντζαριού από δίπλα. Το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου έχει άξιους εκπροσώπους…
Ό,τι ώρα και να πας έχει πάντα κόσμο που διασκεδάζει όπως μόνο εδώ μπορεί να διασκεδάσει κανείς.
Μετά απο δυόμισι μήνες βαρύ χειμώνα, με τον πρώτο ήλιο, ψάχνουμε για παγωτό. Και μετά από τόση αποχή θέλουμε τα καλύτερα!
Το Goût de France/Good France επιστρέφει τρίτη συνεχή χρονιά.
Μπροστά η Ακρόπολη και ο Λυκαβηττός. Ο καιρός αρχίζει να μυρίζει άνοιξη, οι βεράντες ανοίγουν και οι νύχτες είναι πιο γλυκές. Τα μπαρ που μπορείς να απολαύσεις το κοκτέιλ σου ρεμβάζοντας τη θέα της Αθήνας-και ναι, είναι υπέροχη!
Χταποδάκια και μαρίδες στο Σύνταγμα, τσίπουρα και ούζα στα Εξάρχεια και στην Πλάκα και μεζεδάκια φίνα στα Πατήσια.
Tα κάρβουνα πήραν φωτιά και στις πιατέλες μπριζολάκια και παιδάκια σπέσιαλ. Με εκείνη τη γνήσια, αυθεντική μυρωδιά που ξεσηκώνει τους meat-lovers.
Μια πίτα λεπτή και τραγανή που έκανε μέσα σε δυο χρόνια όλη την πόλη να αναστενάζει. Η ανατολίτικη «πίτσα»(sorry, Ιταλοί φίλοι μας) τα έχει όλα: την τρως στο δρόμο, την μοιράζεσαι με τους φίλους, κάθεσαι επιτόπου και πίνεις και το δροσιστικό αριάνι σου.