Συνέντευξη στη Γαβριέλα Αγησιλάου

Πώς είναι η ζωή σας στην Κύπρο; Σας έχει περάσει από το μυαλό μια μόνιμη εγκατάσταση στο νησί;
Ξενοδοχείο-δουλειά, δουλειά-ξενοδοχείο. Είναι λίγο δύσκολη, εγώ πλέον το ξενοδοχείο το αποκαλώ σπίτι. Τα ωράρια που δουλεύουμε είναι εξοντωτικά. Πολλές φορές περνάνε και δύο και τρεις εβδομάδες που δεν βλέπω την Κύπρο παρά μόνο από το αυτοκίνητο πηγαίνοντας για τη δουλειά ή γυρνώντας, αλλά ευτυχώς η Κύπρος έχει αυτό τον χαλαρό ρυθμό, την καλοκαιρία, και νιώθω όμορφα. Έχω δημιουργήσει κάποιους φίλους, θα πάω μια φορά στο τόσο για έναν καφέ, για ένα ποτό. Γενικότερα η Κύπρος είναι ένα νησί με χαλαρούς ρυθμούς, θυμίζει λίγο Κρήτη από όπου και κατάγομαι. Όσον αφορά στο να εγκατασταθώ μόνιμα στο νησί, μου έχει περάσει φευγαλέα από το μυαλό, αλλά είναι λίγο δύσκολο για μένα. Έχω υποχρεώσεις στην Ελλάδα, έχω το σπίτι μου, τη γυναίκα μου… Αν ήμουνα μικρότερος, θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά.

Είναι δύσκολο δηλαδή να μοιράζετε τη ζωή σας μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου;
Ναι είναι δύσκολο, πόσω μάλλον όταν έχεις υποχρεώσεις πίσω σου, αλλά πλέον έχει γίνει συνήθεια. Βέβαια, τώρα σταματάει και η σειρά, οπότε θα χαλαρώσω.

Το «Ρούα Ματ» αγαπήθηκε από το τηλεοπτικό κοινό. Παρ’ όλα αυτά κόβεται ξαφνικά. Στεναχωρηθήκατε για την απόφαση αυτή; Το περιμένατε;
Όχι, δεν περίμενα κάτι τέτοιο, γιατί τα νούμερα τηλεθέασης είναι πολύ ψηλά, παραπάνω από ικανοποιητικά. Δεν απογοητεύτηκα, απλώς δεν ξέρω τον λόγο που κόπηκε η σειρά. Είχαμε μια ενημέρωση, βέβαια, προς το τέλος μάθαμε τι έγινε, αλλά είναι λίγο περίεργο και κρίμα όταν τα νούμερα πάνε καλά να τελειώνει κάτι. Από εκεί και πέρα, όμως, επειδή κάνω αρκετά χρόνια αυτή τη δουλειά, έχω πλέον καταλάβει πώς είναι τα πράγματα και δεν είμαι τόσο ευαίσθητος όσο ήμουνα τα πρώτα χρόνια. Έχω σκληρύνει μέσα στον χώρο αυτό και πάνω σε αυτά τα θέματα. Σίγουρα, σε κάθε δουλειά, είτε σειρά είτε θεατρική παράσταση, δένεσαι με ανθρώπους με καταστάσεις, και όταν αυτό το πράγμα αρχίζει να σου γίνεται πολύ οικείο, κάπου τελειώνει ξαφνικά.

Όπως δηλώσατε παλαιότερα, στη δραματική σχολή πήγατε από μια παρόρμηση της στιγμής και είχατε πλήρη «άγνοια κινδύνου». Μετανιώσατε ποτέ που γίνατε ηθοποιός;
Αυτή η παρόρμηση της στιγμής που με ώθησε τότε ισχύει και τώρα! Είμαι μέσα σε μια ωραία παρόρμηση και νιώθω πολύ ευλογημένος που μπορώ και κάνω αυτό που έχω επιλέξει μέσα από αυτή την παρόρμηση που μου ήρθε τότε, και έμεινα γιατί το αγάπησα, γιατί νιώθω ότι είμαι εγώ, νιώθω ότι εκφράζομαι μέσα από αυτό που κάνω και θεωρώ τους ανθρώπους που μπορούν να το κάνουν αυτό ευλογημένους.

Είστε δηλαδή παρορμητικός τύπος.
Τότε, στα είκοσι και στα εικοσιπέντε, ήμουν πολύ. Τώρα και πάλι είμαι, καλώς ή κακώς, με το συναίσθημα, αλλά σήμερα τα ζυγίζω λίγο περισσότερο τα πράγματα.

Εγκαταλείψατε ποτέ κάτι από μια παρόρμηση; Το μετανιώσατε;
Δεν αφήνω τον εαυτό μου να μετανιώνει για πράγματα. Δεν το κάνω σχεδόν ποτέ. Για το μόνο πράγμα που λέω πως έχω μετανιώσει είναι ότι δεν έφυγα κάποια στιγμή στο εξωτερικό να ζήσω ένα-δύο χρόνια σε μια άλλη χώρα, να γνωρίσω μια άλλη κουλτούρα. Για τίποτε άλλο δεν έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να μετανιώσει. Σίγουρα έχω κάνει και λάθη πολλά, αλλά αυτό είναι το όμορφο της ζωής. Προχωράς με τα λάθη σου, με τις αποφάσεις σου, με τους δρόμους που παίρνεις, και γίνεσαι αυτό που είσαι σήμερα.

H φυγή για το εξωτερικό πιστεύετε πως είναι καθαρά ανάγκη του Ιωσήφ Μαρινάκη ή του κάθε άνθρωπου;
Είναι προσωπική ανάγκη, αλλά θεωρώ πως κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να το κάνει αυτό. Να μπορούσε κάθε παιδί να φεύγει κάνα-δυο χρόνια από το σπίτι του, από την πατρίδα του, να πηγαίνει να γνωρίσει κάτι άλλο. Ακούω μάλιστα ανθρώπους διάφορων ηλικιών που παρατάνε τα πάντα και γυρίζουν τον κόσμο. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο τους ζηλεύω, ακόμη και τα παιδιά που φεύγουν για να σπουδάσουν. Έχω σπρώξει πολλά παιδιά να φύγουν στο εξωτερικό, απλώς για να γνωρίσουν αυτό το κάτι άλλο, να ψηθούνε μέσα στον κόσμο, να δουν τον κόσμο.

Θεωρείτε πως αν δεν γίνει ποτέ αυτό το βήμα πάντα κάτι θα λείπει;
Όχι. Είναι ένα κομματάκι πολύ σημαντικό, αλλά δεν είναι η ολοκλήρωση του ανθρώπου αυτή. Υπάρχουν και οι άνθρωποι που δεν το έχουν καθόλου ανάγκη. Εγώ, θέλω να το κάνω! Ακόμα και σε μεγάλη ηλικία να καταφέρω να ταξιδέψω και να γνωρίσω τον κόσμο.

Στους δύσκολους αυτούς καιρούς κάνετε και δεύτερο επάγγελμα;
Όχι, ευτυχώς δεν έχει χρειαστεί μέχρι στιγμής. Έχω ξεκινήσει, όμως, να ψάχνομαι, καθώς εδώ και πολλά χρόνια θέλω να φτιάξω ένα δικό μου μαγαζί. Μια συνεργασία τέτοια είχα στο παρελθόν. Τώρα θέλω κάτι εντελώς δικό μου, σε σχέση με φαγητό και καφέ. Θέλω να φτιάξω έναν χώρο χαλαρό. Όπως τρώω εγώ στο σπίτι μου υγιεινά, καθαρά και όμορφα, αυτό θέλω να δώσω.

Στην Κρήτη θα το κάνετε αυτό; Το σχέδιο είναι ήδη στα σκαριά;
Όχι, στην Αθήνα. Θα ήθελα πολύ να το κάνω στην Κρήτη, αλλά δυστυχώς είναι δύσκολο να γίνει, αν θέλω να είμαι από πάνω. Ναι, είναι στα σκαριά, ψάχνω μαγαζί και ελπίζω ότι θα γίνει σύντομα.

Χαρακτηρίστε μου τον Ιωσήφ Μαρινάκη με τρεις λέξεις.
Δύσκολο! Θα έλεγα ότι είμαι επίμονος σε αυτά τα πράγματα που θέλω να πετύχω και να πάρω, είμαι πολύ ξεροκέφαλος και πολύ δίκαιος. Δεν θα ευνοήσω τον εαυτό μου αν ξέρω ότι πρέπει το δίκαιο να δοθεί κάπου αλλού.

Πόσα χρόνια είστε με τη σύντροφό σας;
Εννέα.

Στη Χρύσα Καλπάκη βρήκατε όλα αυτά που γυρεύατε ή όλα αυτά που είστε εσείς;
Έχουμε πολλά κοινά, αλλά έχουμε και πολλά διαφορετικά χαρακτηριστικά. Δεν γύρευα τίποτα. Βρήκα έναν άνθρωπο που με γέμισε.

Δηλώνετε πολύ ερωτευμένος και παντρευτήκατε πρόσφατα στην Αμερική. Γιατί επιλέξατε να παντρευτείτε εκεί;
Ήταν απόφαση της στιγμής να παντρευτώ στην Αμερική. Είπαμε, πολλές φορές είμαι παρορμητικός! Δεν υπήρχε κανένα σχέδιο να πραγματοποιηθεί ο γάμος εκεί. Ξύπνησα ένα πρωί και είπα «τώρα θα το κάνω».

Της κάνατε έκπληξη; Δεν γνώριζε πως θα παντρευόσασταν τη συγκεκριμένη μέρα;
Όχι, δεν γνώριζε πως θα παντρευτούμε. Κάναμε στην Αμερική μια αίτηση στο διαδίκτυο για πλάκα, αλλά δεν ήξερε πως ήμουν αποφασισμένος. Στις 26 Νοεμβρίου κλείσαμε ένα χρόνο παντρεμένοι.

Και το ανακοινώσατε μέσω μιας φωτογραφίας σας στο Instagram;
Εκείνη τη στιγμή δεν σκεφτήκαμε ότι «τώρα το ανακοινώνουμε»... Βγάλαμε δύο φωτογραφίες, μας άρεσαν, τις ανεβάσαμε στο Instagram. Δεν φαντάστηκα ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο.

Ο θρησκευτικός γάμος είναι στα άμεσα σχέδιά σας;
Είναι, είναι! Ελπίζω να παντρευτούμε στην Κρήτη. Η δουλειά μας και τα ωράριά μας είναι λίγο περίεργα και δεν μας επιτρέπουν να προγραμματίζουμε κάτι. Σήμερα είμαι στην Κύπρο, αύριο δεν ξέρω πού θα είμαι, το καλοκαίρι δεν ξέρω αν θα είμαι στην Ελλάδα να κάνω περιοδεία. Είναι γενικότερα δύσκολο να προγραμματίσεις κάτι.

Ίσως αυτή σας η παρόρμηση να ξεπρόβαλε και από τη στάση ζωής που έχετε;
Ακριβώς! Δεν είμαι άνθρωπος που θέλω και μπορώ να προγραμματίσω. Υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς πρόγραμμα αγχώνονται και χάνονται, αλλά για μένα είναι όμορφο να μην προγραμματίζεις. Εμείς έτσι λειτουργούμε, είμαστε διαφορετικοί. Πρόσφατα πήγαμε με τη Χρύσα ένα ταξίδι στην Αμερική και το επόμενο ακριβώς βράδυ πήγαμε στην Κολομβία χωρίς να γνωρίζουμε τίποτα. Απλά το κάναμε.

Είχα σκοπό να σας ρωτήσω ποιο είναι το πιο ακραίο που κάνατε για έναν έρωτα, αλλά μάλλον μου απαντήσατε.
Θεωρώ πως δεν υπάρχει κάτι ακραίο στην αγάπη και στον έρωτα. Είσαι ολόκληρος, είσαι εσύ, είσαι εκεί, δίνεις τον εαυτό σου, τον καταθέτεις, δεν υπάρχει τίποτα ακραίο.

Θέλετε να γίνετε πατέρας;
Είναι κάτι που θέλουμε, αλλά επειδή περνάμε και πολύ ωραία έτσι όπως είμαστε, δεν το ζορίζουμε. Το έχουμε αφήσει να έρθει μόνο του. Είναι αυτό που σου είπα: Προγραμματισμός μηδέν! Μακάρι να έρθει, επειδή ο καρπός ενός έρωτα είναι κάτι πολύ όμορφο. Θα μας δώσει μεγάλη χαρά και θα γίνουμε καλοί γονείς.

Την υποκριτική θα την αφήνατε ποτέ για τη σύζυγό σας;
Δεν θα το ήθελε η Χρύσα αυτό επειδή δεν θα ήμουν ευτυχισμένος. Δεν θα ήμουν εγώ. Μπορεί να το έκανα, για έναν άνθρωπο που αγαπώ πολύ θα έκανα οτιδήποτε. Σε πραγματικές, όμως, συνθήκες, δεν θα το ήθελε ούτε η ίδια.

Είστε ένας γοητευτικότατος άντρας που σαφώς και αντιμετωπίζει εκρήξεις θαυμασμού. Η Χρύσα πώς το διαχειρίζεται όλο αυτό;
Ίσα-ίσα η Χρύσα νιώθει χαρά όταν βιώνω εκρήξεις θαυμασμού, δεν έχουμε τέτοια θέματα. Το αντιμετωπίζει πολύ ωραία όλο αυτό. Ό,τι συμβαίνει σε μένα είναι σαν να συμβαίνει και σε κείνη.

Το ότι είστε δεσμευμένος είχε αντίκτυπο στις θαυμάστριές σας; Νιώσατε να «πέφτουν οι μετοχές σας»;
Οφείλω να ομολογήσω πως σκέφτηκα αν θα πρέπει να βγει αυτό προς τα έξω ή όχι… αλλά θεώρησα ότι οι άνθρωποι που με αγαπάνε σαν καλλιτέχνη, οι άνθρωποι που με θαυμάζουνε, θέλουν να είμαι ευτυχισμένος και να είμαι καλά και, στην τελική, αυτός είμαι. Δεν θέλω να είμαι κάτι ψεύτικο ώστε να «ανεβάσω τις μετοχές μου» ή να έχω περισσότερες θαυμάστριες ή θαυμαστές.

Η πιο έντονη στιγμή της ζωής σας, που την σκέφτεστε ακόμα και αισθάνεστε το ίδιο δέος;
Ένα από τα πιο έντονα πράγματα που έζησα ήταν ο γάμος μου. Ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό. Ένα άλλο ήταν όταν πήρα την απόφαση να πάω στην Αθήνα για να σπουδάσω - κάτι που έγινε μέσα σε ένα πρωί, πήρα το αεροπλάνο και ήρθα. Ήμουν μόνος μου, γνώριζα μόνο έναν άνθρωπο. Αυτό είναι κάτι που δεν πρόκειται να ξεχάσω, τις πρώτες μέρες στην Αθήνα και πώς ένιωθα. Ήμουν ένας ξένος ανάμεσα σε αγνώστους, ήταν ένα από τα πιο σημαντικά βήματα που έκανα τη ζωή μου. Ανακάλυψα τη δύναμη που έχει ο άνθρωπος μέσα του. Είναι όμορφο να κολυμπάς στα βαθιά.

Ποια ήταν μια δύσκολη στιγμή που καθόρισε στη ζωή σας;
Όταν η Χρύσα έμπλεξε με κάποιους απατεώνες και πέρασε δύσκολα και πέρασα και εγώ δύσκολα μέσα από αυτό. Το ξεπεράσαμε, βέβαια, αλλά θεωρώ πως με άλλαξε ως άνθρωπο. Έγινα λίγο πιο καχύποπτος κι αυτό νομίζω πως είναι άσχημο, να έχεις έναν άνθρωπο απέναντί σου και πριν σου δείξει οτιδήποτε να είσαι επιφυλακτικός και να μην είσαι ανοιχτός... Θα ήθελα να βλέπω μόνο το καλό σε όλους.

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι ή να κάνετε κάτι τι θα ήταν αυτό;
Θα ήθελα να χαμογελάω κάθε μέρα. Θα ήθελα και στις πιο επώδυνες στιγμές να μπορώ να χαμογελάω, να τα αντιμετωπίζω όλα με στωικότητα και να μην τα αφήνω να με αγγίζουνε.

Πώς αντιδράτε όταν κάποιος σας πληγώσει; Συζητάτε ή απλά φεύγετε;
Φεύγω! Είμαι πολύ καλοπροαίρετος με τους ανθρώπους, αλλά αν κάτι στραβώσει και φερθεί κάποιος όπως δεν πρέπει, σκληραίνω. Εκείνη την ώρα βγαίνει το κρητικό!

Έχετε πληγωθεί από πολλούς ανθρώπους;
Ευτυχώς όχι. Οι άνθρωποι στους οποίους πόνταρα και πίστεψα δεν με έχουνε πουλήσει και δεν με έχουνε πληγώσει.

Είστε ευαίσθητος;
Είμαι πολύ, όπως πιστεύω πως είναι κάθε άνθρωπος που κάνει τη δική μας
δουλειά.

Τι δεν σας έχουν ρωτήσει ποτέ σε συνέντευξη; Ποιο κομμάτι δεν μας έχει δείξει ο Ιωσήφ Μαρινάκης;
Αυτό που με ρώτησες πριν από λίγο, αν είμαι ευαίσθητος. Έχω περάσει λίγο στην ελληνική τηλεόραση και στο θέατρο σαν σκληρός. Ο κόσμος δεν γνωρίζει, πιστεύω, πως είμαι ένα μεγάλο παιδί.